20 października 2010 11:24 | Aktualności
Dnia 14 października 2010 roku w Szkole Podstawowej w Skulsku odbyła się uroczystość poświęcenia sztandaru szkoły i repliki sztandaru harcerskiego
z 1917 roku. Zaproszono wielu gości: przedstawicieli harcerstwa, władze lokalne i powiatowe. Szkolny sztandar ufundował P. Andrzej Perkowski, natomiast sponsorem repliki sztandaru harcerskiego jest Towarzystwo Promocji Ziemi Skulskiej.
Społeczność uczniowska przygotowała bogatą część artystyczną, która nawiązywała do twórczości Henryka Sienkiewicza – patrona Szkoły Podstawowej w Skulsku. Dzieci zaprezentowały się w tańcu, piosenkach
i inscenizacji noweli „Latarnik”.
Po części artystycznej nastąpiło przekazanie sztandaru szkolnego i repliki sztandaru harcerskiego na ręce P. Dyrektor Iwony Milas oraz ślubowanie uczniów. Następnie przybyli goście i uczniowie udali się do kościoła w Skulsku na mszę. Uroczystość zakończyło spotkanie przy kawie i cieście.
Ta niecodzienna uroczystość na długo pozostanie miłym wspomnieniem, ponieważ „ Nic się tak nie pamięta, jak to, co się widziało w dzieciństwie”.
Więcej zdjęć z uroczystości można zobaczyć w naszej galerii
Wystąpienie Wójta Gminy Skulsk.
Szanowny Panie Starosto, szanowna Pani Dyrektor, dostojne grono pedagogiczne, zaproszeni goście, a przede wszystkim, kochani uczniowie, Szkoły Podstawowej w Skulsku.
Sztandar, to rzecz dziwna, zwykłe płótno, złotem tkane, zwykłe płótno haftowane, a jednak przedstawia wartości wiadomego symbolu, przedstawia wartości pracy organicznej, wartości dla których ludzie żyją i pragną je realizować. Symbole w życiu człowieka, pozwoliły stworzyć naukę, literaturę i sztukę, umożliwiły nadanie znaczenia światu, i uczynienie go naszym światem. Sztandar jest znakiem tożsamości wspólnoty, łączy tych, którzy chcą urzeczywistniać te same wartości, a dzięki temu, stanowi również znak ciągłości i trwania, łączy ludzi, dla których wspólne wartości, stanowią drogowskaz w świecie rzeczywistym. Sztandar szkolny, jest symbolem małej ojczyzny, jaką jest szkoła i jej najbliższe środowisko. Łączy młode pokolenie, w grupę ludzi mających wspólne korzenie, przyczynia się do powstania szkolnej wspólnoty przyjaciół, która przybiera wymiar poznawczy i egzystencjonalny. Powoduje działanie, polegające na wyjściu w kierunku drugiego człowieka, bycia z innymi we wspólnocie, potęguje w młodym pokoleniu, pozytywne cech charakteru, objawiające się w przyjaźni, szacunku, wierności, uczciwości, nadziei i zawierzeniu, wyzwala w młodych ludziach, a może i nie tylko w młodych, to co w nich najlepsze, najszlachetniejsze i najpiękniejsze, pomaga uczniom, odkryć pokłady swego człowieczeństwa, które w dorosłym życiu, uczynią ich dobrymi ludźmi, dobrymi obywatelami naszego państwa.
Drodzy uczniowie Szkoły Podstawowej w Skulsku, to dla Was dorośli ludzie dobrej woli, postanowili ufundować sztandar, to dla Was, Wasz starszy przyjaciel, Pan Andrzej Perkowski, przyczynił się, że możemy wszyscy radować się dzisiejszym świętem, świętem Szkoły Podstawowej w Skulsku. W imieniu całej braci szkolnej, bo i ja osiem lat chodziłem do tej szkoły, dziękuję Ci Panie Andrzeju, dziękuję Ci i za ten sztandar, i za każdą pomoc, którą Skulskim dzieciom udzieliłeś, bo wiem jako Wójt tej gminy, że było jej bardzo wiele, i już od wielu lat, należysz do ludzi, wrażliwych na prośby innych, należysz do ludzi, którzy potrafią pomóc i pomagają innym.
W imieniu miejscowego samorządu, chciałem podziękować także,
Stowarzyszeniu Promocji i Rozwoju Ziemi Skulskiej, na czela z jej prezesem, Panią Teresą Szklarz, za replikę sztandaru harcerskiego, a także za wszystkie działania, jakie Pani realizuje na terenie naszej gminy. Dziękujemy i prosimy o jeszcze.
Chciałbym jeszcze, korzystając ze sposobności, z okazji Dnia Edukacji Narodowej, Pani Dyrektor, całemu gronu pedagogicznemu, oraz wszystkim pracownikom obsługi szkoły, życzyć wszystkiego najlepszego, dużo zdrowia, pomyślności w pracy zawodowej i w życiu osobistym, chciałbym życzyć, aby jedynek wystawianych było jak najmniej, a szóstek jak najwięcej, chciałbym życzyć oczywiście, kilkakrotnie większych zarobków jak obecnie, uśmiechu na twarzy, oraz pogody ducha, i powtórzę za Leopoldem Stafem, że
'' Nauczyciel pogodny, uczę ucznie moje,
Ażeby żyli pięknie i kochali cnoty,
Wiodę ich w wonne gaje, w zachodu czas złoty,
Oplatając krzew marzeń w tęsknoty powoje ''
Dziękuję bardzo.